Ben jij (onbewust) Dader?

Waar laat jij je handen?

Elke dag is er wel iets in de media. Het is bijna het NIEUWE NORMAAL! Mensen die slachtoffer zijn van Grensoverschrijdend Gedrag. Ik heb het even gegoogeld. Grensoverschrijdend gedrag is: gedrag waarmee men een ander schade op fysiek, mentaal of emotioneel vlak toe brengt. Vaak heeft grensoverschrijdend gedrag ook te maken met machtsmisbruik. Dit gedrag kan opzettelijk maar ook onopzettelijk gebeuren. Mensen onheus bejegenen, een hand op de borst of bil, uitschelden tot ……. .

Jouw grens

Waar ligt die grens voor jou en voor de ander? Die ligt voor iedereen ergens anders! Dit is voor mij weer meer duidelijk geworden in een interactieve lezing van @DaniellePascalverzijl die georganiseerd werd door @Verschilinzaken. Doormiddel van drie casussen bekeken we in vier groepen hoe men zou kunnen reageren op die bepaalde situatie. De groepen waren verdeeld in: dader, slachtoffer, toekijker en roeptoeter.

Elke keer was je een ander.

En dan zie je hoe anders je elke keer weer op een bepaalde situatie reageert. Iedereen bekijkt het vanuit zijn of haar standpunt. En ook dan hangt het van een heleboel facetten af. Hoe voel je je op dat moment, ben je alleen of ben je met meerdere mensen enz., enz.. En dat maakt het juist zo moeilijk. De allerliefste persoon kan ineens veranderen tot een onhebbelijk en agressief persoon. En soms heb je niet eens door dat je grensoverschrijdend gedrag vertoont. Maak je onbewust een kwetsende opmerking, waardoor de ander getriggerd wordt en depressief raakt. Of raak je iemand aan op een plek die voor die ander heel gevoelig is. Terwijl het voor jou een hele normale aanraking is. In hoeverre  moeten we ons gedrag aanpassen? Het is zelfs mogelijk dat je van slachtoffer in een seconde in dader veranderd.

“Het nieuwe normaal”?

Wat is “Het nieuwe normaal”? Gaat het er niet om dat we respect voor elkaar moeten hebben? Zo simpel als, “Wat u niet wilt wat u geschied, …. ! Regelmatig in de spiegel kijken en jezelf afvragen ‘hoe zou ik reageren in zo’n situatie? Of wat zou ik doen als ik in die schoenen zou staan?  Maar ook afvragen waarom die ander zo doet of reageert. Want achter elke reactie ligt een emotie. En natuurlijk mag je oordelen. Maar wat er nu veel te vaak gebeurt is dat er VERoordeeld wordt. Zonder blikken of blozen wordt iemand afgeplast. Zonder dat we weten van het hoe, wat en waarom. We ROEPTOETEREN, daar zijn de meeste mensen heel goed in. We voelen ons ineens de expert. Terwijl als het omgekeerde gebeurd, we op zijn minst zwaar beledigd zijn. Niemand heeft dan het recht om te veroordelen op MIJN gedrag. Dat klinkt naar mijn mening toch redelijk bizar.

Niet pesten

We besteden als overheid kaptalen aan programma’s tegen bv. pesten. En wat doet onze regering en zien we op tv…?! Een regering die elkaar uitfoetert over wat de ander gezegd heeft. En daar uren lang over kan “debatteren” in plaats van Debatteren over de daadwerkelijke belangen van onze samenleving. Op voetbalvelden zien we spelers de tegenspeler en de scheidsrechters respectloos behandelen. En dan de voetballers die meerdere malen op de grond spugen. Volgens mijn normen en waarden is voor iemand op de grond tuffen heel erg minderwaardig en vernederend, maar nu schijnt dat heel normaal te zijn. En dan hebben we nog de populaire programma’s waar iemand helemaal afgebrand wordt door schijnbare leuke grappen, “Roast”. Degene die “geroast” wordt, wordt voor alles uitgemaakt. Hoe erger hoe beter. Dat schijnt heel leuk te zijn. Al dit soort gedragingen worden heel snel overgenomen en zien we in ons straatbeeld terugkomen. En nu vinden we het heel raar dat het respect voor onze medemens bij een heleboel mensen ver te zoeken is. Terwijl grensoverschrijdend gedrag alleen maar gepromoot wordt. Maar we mogen niet pesten!!!

Bang iets verkeerds te doen of te zeggen

En ja,… ook ik vind het lastig. Zeker als het over seksueel grensoverschrijdend gedrag gaat. Is het altijd zo dat een hand op de schouder, bil of borst grensoverschrijdend gedrag is? Dat wat voor de één dat wel is, hoeft voor de ander niet zo te zijn. Stel, een meisje is uit met twee broers. Ze vind het goed dat de ene broer haar wel aanraakt, maar als de andere broer die dat allemaal aanziet hetzelfde doet, is dat grensoverschrijdend gedrag en is het meisje zwaar gepikeerd. Ook nafluiten en leuke opmerkingen maken op straat is er tegenwoordig bijna niet meer bij. Het mag niet meer en we zijn bang iets verkeerds te doen of te zeggen. Wat dat betreft verkrampen we naar mijn idee. En natuurlijk heb ik het niet over opdringerige handtastelijkheden, machtsvertoon, enz.. Wat ik heel triest vind is dat dat steeds vaker en in grotere vormen gebeurd.

Ben jij bijzonder?

Maar waar is de feminist in ons gebleven, waar onze moeders en/of oma’s voor gestreden hebben? Natuurlijk, we leven in een hele andere tijd, maar kunnen we niet een middenweg vinden?  Ga eens bij jezelf na, nu dat je dit gelezen hebt. Ben jij wel eens dader geweest van grensoverschrijdend gedrag. Als je dat na het lezen van deze post volmondig met NEE kunt beantwoorden, ben jij volgens mij een heel bijzonder mens.