In deze 4de en laatste blog van de blogserie bouwval, verhuizen, renoveren & aanbouw en klussen, ga ik het hebben over wat een seksueel misbruik met je lichaam kan doen. Ik neem hier een huis als metafoor en zie het lichaam al huis.
In mijn vorige 3 blogs had ik het over de metafoor ‘je lichaam als bouwval’ en verhuizen, een nieuwe woning een nieuw begin. De eerste stap van je verwerkingsproces. Maar als je verhuisd bent, wil je de woning naar je zin hebben en begin je met de verbouwing en renovatie. Als dat gebeurt is komen de klussen, om niet terug te vallen in de renovatie of …. .
Je woont naar je zin. Je bent blij dat je verhuist bent en dat de verbouwingen achter de rug zijn!
Je hebt grote stappen gemaakt in je verwerkingsproces. Je voeld je goed en zit lekker in je vel.
Maar opeens maakt er iemand een opmerking, waarvan jij uit balans raakt. In de eerste instantie wuif je het weg en geeft er geen aandacht aan. Maar je blijft je achtervolgen. Het heeft je getriggerd, de herinnering doet je aan je misbruikverleden denken. Bepaalde symptomen ploppen daardoor opeens weer op. Je voelt je bijvoorbeeld WEER NIET GEZIEN! Waardoor je je weer voeld als toen, toen je misbruikt ben. Je merkt dat je hierbij toch weer hulp nodig hebt.
Ja, je leest het goed. Ik geloof niet dat je de gevolgen van een misbruiktrauma kwijt raakt.
Je kan jouw trauma een plek geven, maar er zullen altijd momenten zijn dat er iets in jouw getriggerd wordt, dat aan je trauma doet herinneren. Zeker symptomen die je als gevolg van een vroeg misbruiktrauma hebt opgelopen. Deze zitten in je lijf en hebben jou gevormd tot wie je nu bent.
Maar…..je kunt ze wel steeds beter signaleren en je vinger op leggen, waardoor je een steeds prettiger leven kunt krijgen.
De stappen van bouwval tot aanbouw heb ik allemaal doorlopen, maar heb wel ingezien dat het onderhoud van mijn huis, mijn lijf, nodig blijft.
Regelmatig werd ik getriggerd door iets in de media. Zeker toen #ME TOO vaak in het nieuws was. Aan de ene kant was ik er blij mee – ik ben toen ook naar buiten gekomen met mijn verhaal- maar de adrenaline schoot elke keer van 0 naar 100. Dit was mijn eerste ‘Klusopdracht’. Daarna volgde er meerderen. Geen van alle therapievormen heeft me echt van de symptomen van mijn trauma af geholpen. Ik kan ze wel steeds beter herkennen benoemen enz..
En als er weer een klus te klaren is, sluit ik me op in mijn atelier om met verf te smijten, waarna ik eroverheen schilder om het om te vorm naar een ander beeld.
Is dit niet afdoende en heb ik een andere coach of professional nodig, zoek ik naar diegene die ik op dat moment nodig heb.
Met een eigen HUIS ben je nooit klaar met klussen!
Dit was de laatste blog van deze blogserie.
Als je mijn hele verhaal wilt weten, hoe ik mijn seksueel misbruiktrauma verwerkt heb, kun je dat lezen in mijn boek ‘Durven kijken’. Hierin heb ik om en beschreven hoe ik mijn trauma op een beeldende manier een plek heb kunnen geven. Zodat ik veerkrachtig verder kan leven.
Hierdoor ben ik, naast mijn bedrijf Bloemsma Creation mijn bedrijf Bloemsma Creatieve Verwerking gestart. Ik heb gemerkt dat ik als beeldend kunstenaar, beeldend uiten een hele goede manier is om herinneringen zonder woorden mijn verhaal kan laten vertellen.
