6 tips om bij je einddoel te komen

Die bekende Stip op de horizon. Heel veel mensen zetten die stip met een voor hun groot doel of wens. En denken als ze daar zijn aangekomen, bij die fantastische Stip, hun wereld er heel veel beter uitziet. Helaas, sorry dat ik je nu misschien uit die droom haal, maar de Stip blijft altijd even ver van je verwijderd, omdat de stip op jou horizon zich in dezelfde snelheid verplaatst als jij.

Vandaar dat ik meer heb met het Lijnperspectief.

Je tekent een lijn en zet daar je Stip als einddoel op. Meestal dacht ik dat dit einddoel in één keer makkelijk te halen was. Maar helaas, dat is mij nog niet gelukt. Niet met mijn bedrijven en ook niet in mijn verwerkingsproces. Ik kwam en kom nog vaak giga obstakels tegen in mijn werk. En van die “heerlijke” valkuilen als gevolg van mijn trauma. (Ja, want ook als beeldend therapeut wordt ik ook wel eens getriggerd)

Plaatsing van de stip

Hoe lang is de lijn en waar plaats je de stip. Nu zul je misschien denken “Ja DHHU” Natuurlijk aan het eind van de lijn. Maar is deze Stip nu echt mijn einddoel? En kan ik mijn einddoel in een stap halen? Bijvoorbeeld ik neem als einddoel “Mijn traumatriggers kunnen herkennen en erkennen”. Nu weet ik dat daar een hele tijd overheen gaat.  Heel veel verschillende therapieën, therapiesessies en diverse opleidingen verder, kan ik nu zeggen dat ik, nu dat ik veel meer inzichten heb gekregen en mijzelf voortdurend in de spiegel aan heb gekeken, mijn triggers redelijk tot goed onder controle heb. Ik kom ze nog wel eens tegen hoor, die triggervalkuilen, maar die herken ik nu een heel stuk sneller dan voorheen. En het erkennen van de gevolgen van mijn seksueel misbruiktrauma lukt me nu eindelijk ook.

Toen ik op mijn 37^ste flashbacks kreeg, ben ik direct hulp gaan zoeken. Ik dacht toen, dat gaat mij wel lukken, ik kan dit wel aan en ben zo klaar met de verwerking hiervan. Op dat moment had ik die lijn met op het eind  die stip heel kort getekend. Nu weet ik dat de geschiedenis van deze lijn heel anders is gegaan dan ik in mijn hoofd had!

Overlappen

Soms kwam ik op weg naar mijn einddoel twee onderwerpen tegen die totaal niet op elkaar leken, maar in oorsprong zeker met elkaar te maken hadden. Door bijvoorbeeld heel veel stress hebben en daardoor afspraken vergeten. Of door overprikkeld te raken opeens alle energie uit je lijf voelen stromen. In eerste instantie wist ik niet dat dit met mijn verleden te maken had. Nu weet ik gelukkig dat deze dingen ook daarmee te maken hebben. Dus dit zijn eigenlijk 2 kleinere stippen op de weg naar mijn einddoel.

Relatieve grote

Soms dacht ik dat met een hele grote trigger te maken had, maar was het toen ik er echt naar keek iets heel kleins. Maar eerlijk gezegd was het vaker andersom. Dacht ik dat het iets heel kleins was, waar ik door één sessie zo vanaf was, bleek het een joekel van een Stip te zijn. Heel vaak was en is (zo af en toe) bij mij het thema “niet gezien en gehoord worden”. Ik stond dit thema steeds als een bal onder water te drukken, net als veel andere thema’s die ik niet aan durfde te kijken. En weet je…grote joekels kunnen steeds kleiner worden, als je er maar naar blijft kijken.

Afsnijden van de lijn

OOOOOO ja, ik denk dat iedereen, net als ik, die lijn meteen voor de eind Stip zou willen afsnijden. Weg, over en uit. Ik heb er geen last meer van. Alles vergeten, er is niets gebeurt. Ik denk ook dat heel veel mensen die een mentaal en/of misbruiktrauma hebben dit zo wegstoppen. Kop in het zand en dan heb ik nergens last van. Helaas weet ik nu dat het niet echt zo werkt. Als je het trauma niet in “de ogen kijkt”, kunnen de gevolgen dramatisch zijn. Dus ik raad iedereen aan, “kijk het aan”. Zoek de hulp die bij je past, luister goed naar jezelf, wat heb je nodig om een volgende stap te maken, maar kom en blijf in “beweging”! In het begin van mijn helingsproces was het heel zwaar, soms beangstigend. Vallen en opstaan en weer vallen en nog dieper vallen, maar dan toch weer overeind krabbelen enz. Maar ik kan nu zeggen dat het “het” zo waard is geweest.

Atmosferisch lijnperspectief

Ook al weet ik dat er een Stip op de lijn staat, ik zie de Stip nog niet echt duidelijk.  Er hangt een atmosferische mist boven mijn lijn. De voorgrond van mijn lijn is duidelijk, maar als ik verder kijk wordt het steeds waziger. Doordat ik elke keer naar de trigger kijk waar ik op dat moment tegenaan loop, blijft het behapbaar. Ik kijk waar de angel van mijn pijn zit en kijk hoe ik die pijn kan bestrijden. Wie of wat heb ik nodig om die angel eruit te halen? Als die angel eruit is, kijk ik weer verder, waardoor de atmosferische mist stukje bij beetje optrekt en er steeds meer kleuren ontstaan.

Detaillering

Zo zit het eigenlijk ook bij de detaillering. Kijk naar de pijn onder de trigger die je belemmert. Als je daar goed naar kijkt zodat je inzicht krijgt waardoor je getriggerd wordt, kun je weer een stap(je) maken op de lijn naar je einddoel. Pluis het goed uit, tot in de kleinste details. Dezelfde soort triggers komen namelijk regelmatig weer op je pad, maar steeds in een andere vorm en op een andere manier. Als je er niet mee aan de gang gaat, blijven ze steeds in alle heftigheid terugkomen. Daarom vind ik het zo belangrijk dat je je eigen triggers leert te herkennen. Laatst bedankte ik zelfs iemand omdat ik weer meer inzicht kreeg in een trigger die ze mij gegeven had. Het was eigenlijk een cadeautje. Omdat ik doorhad hoe weinig invloed die trigger nog maar op mij had.

Combineren

Als je dit hele verhaal gelezen hebt, klinkt het misschien (te) zwaar en absoluut ondoorleefbaar. Toch denk ik als je er aan begint, het steeds makkelijker wordt. De Stip moet in beweging gebracht worden en dan naar je toe rollen. De lijn van je Stip als einddoel wordt dan steeds korter. Wil niet te grote stappen nemen. Plaats er stippen en stipjes tussen. Kijk naar wat die Stip of jij op dat moment nodig heeft om te verdwijnen. En als het (even) niet lukt, kijk dan naar wat er wel kan lukken, wat of wie heb je daarvoor nodig. Of neem even rust. Wees niet te streng voor jezelf. En als je weer een stip weg kan gummen, beloon jezelf dan met iets. Het hoeft niet groot te zijn. Bijvoorbeeld een bos bloemen, een lekkere wandeling door het bos of over het strand,  of een tijdschrift.

Probeer je “grote doel” voor ogen te houden. Als je hulp nodig hebt, schroom dan niet om die te vragen aan iemand in je omgeving. En als je het prettig vind, kan ik altijd wel ergens tijd vinden voor een luisterend oor, een kop koffie of thee.

Heel veel sterkte.