Kun jij jouw toekomst in handen hebben?   Ik denk dat wijzelf een heleboel invloed kunnen hebben op onze eigen toekomst .

Toen ik erachter kwam -rond mijn 40^ste– dat ik in mijn peutertijd seksueel misbruikt ben, ben ik hulp gaan zoeken. Mijn huisarts heeft mij doorverwezen naar een psycholoog. Dat was mijn eerste bezoek van vele bezoeken aan logen en peuten. Naar maten de aantallen sessies groeide, kwam ik er steeds meer achter dat ik mijn eigen weg hierin moest gaan zoeken en vinden. Omdat ik in het ‘reguliere circuit’ niet verder kwam. Elke keer bleef ik bij hetzelfde punt hangen. Dat het erg is wat ik heb meegemaakt. Hoe boos moest ik wel niet zijn op de veroorzaker van mijn misbruik? Dat ik erover moest praten en nog een keer hetzelfde moest vertellen, want dat is goed voor mijn verwerkingsproces. Dit heeft ettelijke sessies geduurd. Ik wist wat er ging komen en wat ik moest antwoorden. Lekker veilig, niet de diepte in. Totdat ikzelf besloot dat ik zo niet verder wilde. Ik wilde niet als slachtoffer bestempeld worden, niet door mijzelf en ook niet door een ander! Ik ben op zoek gegaan naar wat IK op dat moment nodig had en bij wie ik dat wilde doen. Dit was een hele nieuwe zoektocht, wat heb ik nodig en hoe kan ik dat bereiken? Het was een hele reis, met veel bergen en dalen, pijn en verdriet maar ook met hoop. Hoop op een betere toekomst, een toekomst met minder pijn als gevolg van mijn misbruiktrauma. Deze reis heeft mij laten zien waar de ‘angels’ zitten van mijn ‘traumatriggers’ en dat die ‘angel’ er steeds weer uit getrokken moet worden als ik weer een ‘traumatrigger’ bij mezelf tegenkom. Ik weet ze inmiddels te (h)erkennen waarna ik in beweging kom. Iedereen loopt zijn eigen weg en het is aan jouw, hoe jij die bewandeld. Ik ben blij dat ik mijn ‘reis’ zelf uitgestippeld heb, en dit zal blijven doen. Nu weet ik hoe ik deze weg kan bewandelen,…. over mijn lijn de toekomst in.